Hey, don't stop me!

Saturday, June 26, 2010

How westerners look at us

As a film buff, I got interested and became a member of imdb.com. I used to discuss about the films in the discussion board of the web site. As people from different parts of the world participated in it, I learned few things... Among them is the effect of racism and ignorance.

Initially, I registered with my name but after seeing some racist remarks and abusive words by some 'dumpheads', I had to change my profile name to unrecognizable pseudonym - so that my nationality won't be revealed.
 
When the 'dumpheads' don't know to argue reasonably over a discussion, they try to use racist remarks and abusive words to win over the other. I first noticed it in the Slumdog Millionaire discussion Board. When the movie won Oscars and became famous, many watched the film including some 'dumpheads' who thought this is how the whole India is and commented as:
- Full of shit! I will never visit this country if I get a chance.
- How come people live in this condition? Yuck!!!
- Even children are cheaters?!
- Really, Indians are ready to fall into shit to see a cine star?
- Are there a frequent communal violence between different groups?
- Will Hindus go around killing Muslims for no reason

I still remember, a guy showed two pictures side by side - one is Jamal coming out of shit-tub to get autograph from Amitabh and the other is Sean Penn, who is gay in the film 'Milk'. He wrote some racist remarks and asked people to compare which is better...

Earlier were the days when foreign 'dumpheads' used to think India as a land of elephants and snake charmers and after this film, it became the land of junk and shit.

Reading the comments by some stupids, the ignorant people also supported it and wondered how disgustingly awful is our country.

As older threads and messages were deleted in IMDB, I'm can't able to post those links.
 
Though I'm a fan of Steven Speilberg and liked his Indiana Jones series, after seeing a thread on that day in the Indiana Jones and the Temple of Doom (1984) discussion board about our country, I couldn't just ignore it. I argued to the messages.

{Those who don't know about this movie... This successful adventure film is directed by famous Steven Speilberg and yesteryear super star of Hollywood, Harrison Ford. It showed Indians performing religious extremism; Goddess Kaali as evil; people eating monkey's brain... Although these were made for fun, ignorant foreigners believed these as real.}

The following is thread of Indiana Jones, where I discussed with an American 'dumphead':
http://www.imdb.com/title/tt0087469/board/thread/135370628?d=136851916&p=1#136851916

...

by me (Thu Apr 30 2009)
Man, grow up! This is not just an insult, this movie made non-Indians especially westerners to think India as a country of jungle, elephants, and snake charmers...

by shaun3701-1
in 1935, it was.

by me
But not in 1984, thus making 'empty heads' believe this is India, even after 1984.

by shaun3701-1
The movie was set in the 1930s. Should we re-write history just so people won't be "offended"?

by me
Even in 1930s India wasn't like that, that was the period when freedom struggle was going on. That "jungles..." were before 1870. "Offended" also because of the depictions of the people, which made others to think weird of the country. I think you know what are those 'depictions' and won't ask me. 
------------------------------------------------------------------------------------- 
Should we re-write history just so people won't be "offended"?
------------------------------------------------------------------------------------- 
"re-write history"? This is what I said before, 'empty heads' watch and believe what is shown in funny commercial entertainment movies(and say that is "history"), they don't learn from books or other informative resources...

by shaun3701-1
who cares? If someone is stupid enough to take a Steven Spielberg movie as historical fact, then they're beyond help anyway.

by me
"in 1935, it was." "Should we re-write history"
---------------------------------------------------
At last you get my point.

by shaun3701-1
why does it matter anyway? Nobody in the world gives a shit about India... at least they didn't until Slumdog Millionaire.

by me
1.
Heard these names in your life...Gandhi, Mother Theresa, Kalpana Chawla, Ambani, Lakshmi Mittal, Indira Nooyi.....? and know how many percentage of Indians work in NASA, Microsoft, Intel, Xerox, IBM, and as doctors in US? or know the origin of these predominantly used words in US/UK english around the world...avatar (recently James Cameroon), yoga, curry, bangalow, cheetah, cot, shampoo, loot, guru...?

Well, 'empty heads' don't. 

2.
----------------------------------------------- 
Nobody in the world gives a sh-t...
----------------------------------------------- 
ERROR! It's not "nobody", it's you. 

3.
-------------------------------------- 
why does it matter anyway?
-------------------------------------- 
I'll ask a simple question, if it doesn't matter, then why the hell did you care to comment on this subject about India?

by guer0071
Hahha, you've resorted to words, hahhaha We probably owe Indians for creating the numbers we use....but then again...honestly: 
http://matejicgangesproject.wikispaces.com/file/view/New_Image.JPG

by me
Millions of pictures one can find shot at few square miles in the land of 1,269,219 sq.mi - consisting of 17% people in the world; with more than 1500 different languages; with variety of religions; mosaic of cultures; with vast geographical diversity...... But ignorant people believe it's same everywhere in India, after seeing Slumdog Millionaire.

....

by nealnz
I would like to take this opportunity, on behalf of the Indian race, to apologize for . We're not all like him. Some of us are reasonable people who are not stuck and living in the past, looking for any old excuse to make up for whatever crap we have been lacking in our lives. Indians, and India, is a progressive and constantly evolving country and race and we're not going to let some twenty year old movie bring us down, especially when it barely damaged us in the first place and probably got us a whole new set of fans

...

Despite what I said is true, I was aware that I went over the top just for a film (I was angry after reading the Slumdog Millionaire's message board and that's what reflected in these arguments). But I was satisfied that stupid guys like "shaun3701-1" would learn to respect other countries and ignorant people would think different about our country after reading my messages, there. So, I didn't care to show myself as a reasonable man, any further.

If there is more load on one side of weighing device, other side also should be given more load to get a balance. That is what I did. That is what Arundhati Roy (writer and activist) does, I guess. She supports Naxalites despite being aware that they kill innocent people. As almost all oppose them, she talks in favour of their voices of struggles against injustice by the Government.

Friday, June 25, 2010

Butterfly in my heart!

 
Butterfly in my heart!
But it bit me.
My heart pains...
 

Blood! - A short story


Blood!

With the ground full of people watching me, I was standing in the center with hands tied. One of the two gigantic villianish guards untied my hand. The time had come. The horror was going to happen. I heard as if the noises came from too far away. Felt like I was in a glass cage, seeing figures dancing before me but cannot hear their voices. Before me were those Arab people murmuring - men in their traditional long white shirts with turban like headdress, women in their black robe wearing purdah - some holding their children tightly and hands ready to cover their child's eyes from seeing the horror.

How come they go such an extent to punish for a small theft? For the first time, I felt I should never have left India. Laid my arm in the big flat stone before me. One of the guard took a giant rusting sword; lifted it high above his head. I closed my eyes and SATHAKK... Blood on my face!

I opened my eyes with sweat on my face. Lying in my bed, I took a deep breath. The fan wasn’t rotating; seemed to be power-cut... The room was quite. The clock struck 2. And I turned to go to sleep. THUDD... Frightened, something fell in my bed - a giant rat may be! I stood up to find out what fell...but found something heavy was hanging on my shoulder. It was my hand. IT WAS MY OWN HAND!

It was hanging lifeless; senseless. I couldn't move my hand. I pinched it, but felt nothing. I tried to shake it, but it didn't. It was paralysed. Was it? Terrified; sweating heavily, wondering how could a dream come real. What happened in my dream had become real, in REAL LIFE!

With every passing moment, my horror built up. I then began to feel prickling sensation in my arm as if pins and needles were prickling when the blood flown to my arm. My green veins were visible, pumping blood to my arm. And all was fine…

Later felt completely relieved, realizing that it was just numbness that occurred as I accidentally slept on my arm.

Then I tried to get back to sleep, but still frightened by how I felt when they slaughtered my arm.

Personal note:

This fiction is based on my true life story.

Paresthesia – is an abnormal prickling and tingling sensation in any part of the body. For more information about this condition, search the net.

Suicide - A short story


Suicide

He is standing on the wet grey rock at the top of the mountain, amazing the beauty of nature, which he had never realised before. He takes a step to the edge of the mountain. There is a slight mist everywhere as the red tinged sun begins to set slowly moving down, far away to his right… To his left he can see the white waterfalls falling with the great sound without disturbing the quietness of the atmosphere. Below his feet the steep mountain ends abruptly into emptiness with occasionally protruding small plants. He can see the dark green trees of the opposite mountain before his eyes.

The cool breeze blows on his face, making him to close his eyes, raise the head up and inhale the fresh air. He had breathed the air-conditioned air but this is something he had never experienced. He feels that the fresh air which goes into his lungs is purifying his complete body. He feels peace; peace of mind; peace of soul…like a sage. Smiling, will anybody be as calm as I when they are going to commit suicide?!

He took another step forward. And here he is, flying in the emptiness… Free from all the troubles... Floating like a feather... Seeing the blue sky behind the purple clouds which is moving towards the yellow horizon.

There’s nothing in his mind; as empty as a black board; no thoughts of why he wants to escape from life…

He came here knowing that he will be handcuffed in few days for the corruption of his company which he didn’t involve. He was not aware of the conspiracy went against him, by his own people. He lost everything. He lost his company which he built of hard work; he lost his relations; he is losing himself… He came here realising that there’s not a single soul to care for him.

There were the days when people called him selfish, arrogant, but he revenged them and laughed at their sufferings.

There were the days when he didn’t think that his wife is a human. His wife ran away suddenly, fearing  him, with their little boy and he didn’t care to find them as like he did to his parents. He treated her like a shit! She was a servant. No, she was a slave! Their little boy is nothing but a disturbance and a complete nonsense in his life. The months they lived together can be found by counting the number of scars and bruises on her body.

He had women whenever he wanted; he had money whenever he wanted... He was studious.

Academically, no one had beat him. But socially, he was an alien. Other students cursed him for his selfishness. Even the one who went near him were those who feared him. His only motive was to win and didn’t care about anything else. He destroyed anything which came on his way.

He was born poor. There was not a single day he didn’t get thrashed by his father and not a single day he hadn’t heard the abusive disgusting words of his mother.  He rarely found them not fighting each other. He wasn’t cared. He missed love. He didn’t know what is love.

But he is in love! He is falling in love with Death. And Death loves him. Floating in the space, he can see the colourful sky distancing away and the trees getting closer. He is going to kiss Death in lips with passionate love.

DHOPP…


Personal note:

One may label unhesitantly the protagonist(hero) as a bad person. But my philosophy of life is that no one is born bad and no one is born talented. The character of a person is built up by the circumstances he faces and the atmosphere he lives in.

The growth of a tree depends on sunlight, direction of wind, amount of water, climate, etc. And so is a man.

Tuesday, June 15, 2010

ஆனால் இது காதல் இல்லை!

ஒவ்வொரு இரவிலும் உன் கரு விழிகளைக் கண்டு தான் என் இமைகள் மூடுகின்றன.
ஆனால் இது காதல் இல்லை!

ஒவ்வொரு விடியலிலும் உன் சிரிப்பைக் காணத் தான் என் இமைகள் திறக்கின்றன.
ஆனால் இது காதல் இல்லை!

என் கண்கள் என்னை அறியாமல் உன்னைத் தேடுகின்றன.
ஆனால் இது காதல் இல்லை!

என் மொட்டை மாடி நட்சித்திரங்கள் ஒன்று சேர்ந்து உன் உருவத்தை தான் காட்டுகின்றன.
ஆனாலும் இது காதல் இல்லை!

கண்ணாடி ஜன்னலில், நீ மெதுவாக உதட்டை அசைத்துப் பேசுவதைக் கண்டு வியந்தேன்.
ஆனால் இது காதல் இல்லை!

தொலைவில் இருந்து, நீ குழந்தைத் தனமாகக் கொட்டாவி விடுவதை ரசித்தேன்.
ஆனால் இது காதல் இல்லை!

பரிச்சை வினா தாளில் நான் வினாக்களை பார்க்கவில்லை, உன் முகத்தை தான் பார்க்கிறேன்.
ஆனால் இது காதல் இல்லை!

என் அறையினுள், உன் நினைவில் சுற்றி சுற்றி நடக்கிறேன், பல மணி நேரங்கள் கரைவது தெரியாமல்...
ஆனால் இது காதல் இல்லை!

என் வாழ்வில் இந்த முதல் காதல் கவிதையை எழுதுகிறேன்.
ஆனாலும் இது காதல் இல்லை!

ஏனென்றால்,

நாம் சேரும் முன்னே பிரிந்தோம்!

Bhopal Gas Tragedy (or Comedy)

More than 25,000 deaths.
More than 2,00,000 permanently injured people.
More than 2,00,000 children with reproductive problems, mental disorders...
More than 2,000 animal deaths.

Several leaves withered and trees died.
Several souls disappeared inside the womb!

Still 6000 gas affected patients visit hospitals everyday.
Still 1,50,000 people are seriously injured.
Still people use contaminated groundwater daily.

More than 1,029,500 cases were registered and
still registering...

26 years later,
7790 miles away,
in the romantic Vero beach,
tanning under the sun,
tasting wine,
enjoying the serenity
is the "hero"!

Tuesday, June 8, 2010

The conversation between duck and me

Clicked at VOC park...

 Come here cutieeee....


ippadi oru pose kudu... 


umm.... ok. appadi oru pose kudu...


 Duck: "posum vendam... onnum vendam... poda daei..."

And that's when i ran out of the park!

Saturday, June 5, 2010

திருவிளையாடல்

"நமக்கு எல்லாம் எவனாவது வேலை போட்டு தருவானா?" என்று சோகமே உருவமாக உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த சமயம் ஒரு அதிசயம் நடந்தது... எனக்கு வேலை கிடைத்தது! English alphabets-சை சொல்லச் சொன்னால் "a, b, d, e, f,... " என்று தான் சொல்லுவேன்; அந்த அளவுக்கு 'C'-யில் expert நான். அப்படி இருக்கும் போது software company-யில் வேலை கிடைத்தால் அது கடவுளின் திருவிளையாடல் என்று தானே கூற வேண்டும்?!

அதனால் வீட்டில், இதுவரை இல்லாத அளவுக்கு காலரை தூக்கிகொண்டு நடந்தேன். இனிமேல் காலேஜில் பட்ட கஷ்டம் எல்லாம் தீர்ந்தது என்று நினைத்தால் விதி வேறு உருவத்தில் விளையாடியது.

எப்போதும் நான் கல்லூரிக்கு அமைதியாக சென்றதை விட அதிரடியாக சென்றது தான் அதிகம். முன் தினம் இரவு சினிமா பார்த்து விட்டு அதிகாலையில் தூங்கி காலையில் எழுந்து, அவசர அவசரமாக இட்லி சாப்பிட்டு (அதில் ஒரு இட்லியை அம்மாவிற்கு தெரியாமல் தூக்கி எரிந்து விட்டு), bus stop-யிற்கு ஓடி வருவதற்குள் college bus கிளம்பிவிடும். ஆனாலும் நான் விடாமல் Spider Man alter ego (மறு உருவமான) Peter Parker போல் பாய்ந்து சென்று பஸ்ஸை பிடிப்பேன். சில சமயம் பஸ் போய் விடும்... நான் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டே மெதுவாக town bus stop-யிற்கு நடந்து செல்வேன்.

பஸ் காலேஜ் போய் சேருவதற்குள், first period முடிந்திருக்கும். கடமையில் கண்ணியவான் போல் நான் இரண்டாவது period சென்று "எச்சூச் மீ சார்..." என்று நிற்பேன். வாத்தியார்களும், நான் நல்ல பையன் என்று நினைத்து விட்டு விடுவார்கள்.

இப்போது என்ன பிரச்சனை என்றால், இந்த சாப்ட்வேர் கம்பனிக்கும் அதே போல் பஸ் பிடிபதற்காக ஓடுகிறேன்! ஒரே வித்தியாசம் - இது town bus. இங்கு இரண்டு பஸ் மாறி வெயிலில் காய்ந்து வியர்வையில் குளித்துக் கொண்டு கம்பெனி பொய் சேர்ந்தால், அங்கு ஒரு நாள் முழுவதும் AC-யில் நடுங்க வேண்டும்.  :(

என் batch-ல் college classmates ஆன இரண்டு நண்பர்களும் (வேற வழி, விரோதிகள்-னா சொல்றது?) இருக்கிறார்கள்.

சேர்ந்த புதிதில் batch-ஐ பிரித்து எங்களை தனியாக உட்கார வைத்தார்கள். உடனே அந்த இரண்டு பெரும் கண்ணை அங்கும் இங்குமாக உருட்டி "இது உனக்கு. இது எனக்கு." என்று பெண்களை select செய்தார்கள். அத்தோடு நிற்க்காமல், காலேஜில் பெண்களிடம், தன் பால் வடியும் முகத்தை காட்டி 'நல்ல பையன்' சர்டிபிகேட் வாங்கினவன், சிவனே என்று இருந்த என்னிடம் ஒரு சப்ப பிகரை காண்பித்து "அத எடுத்துக்கோ டா" என்று ஏதோ மளிகைக் கடை சாமான் எடுப்பது போல் கூறினான். நான் slow motion-ல் திரும்பி முறைத்தால், "நம்ம ரேஞ்சுக்கு அது தான் டா கரெக்டா இருக்கும்" என்று அறிவுரை வழங்கினார்! பின் "நீ இப்படி இருந்தென்ன உனக்கு எந்த பொண்ணும் கிடைக்க மாட்ட" என்று வேறு சாபமிட்டார்!  :(

இந்த கம்பெனி training period-ல் technical session மற்றும் soft skills session நடக்கும். காலையில் technical session வைத்து மொக்கை போடுவார்கள் என்றால், சாப்பாட்டு நேரத்தில் சாப்ட்டு ஸ்கில் வைத்து சாகடிப்பார்கள். ஆனாலும் எங்கள் trainer, ரொம்ப interesting ஆன சிறு பிள்ளை விளையாட்டுகளை வைத்து எங்களை பட்டினியால் சாகவிடாமல் பார்த்துக்கொள்வார். அதாவது, விளையாட்டை case study ஆக வைத்து அதில் இருந்து moral story சொல்வார்.

இப்படி ஒரு நாள் 'மத்தவன் பலூனை வெடிக்கும்' போட்டி நடத்தினார். ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு பலூனும் ஒரு பல் குத்தும் குச்சியையும் தந்தார். பலூனை யார் கடைசி வரை பாதுகாக்கிறார்களோ அவர்களே winner என்றார். எல்லோரும் பலூனை எடுத்துக்கொண்டு அங்கும் இங்குமாக ஓடினார்கள். நான் மட்டும் சுற்றும் முற்றும் யாரும் கவனிக்காததை பார்த்து நைசாக CPU பின்புறம் என் பலூனை ஒளித்துவிட்டு மத்தவன் பலூனை வெடித்துகொண்டிருந்தேன். சிறிது நேரம் கழித்து யாராவது பலூன் வைத்துக்கொண்டிருகிறார்களா எனக் கேட்டார். எல்லாரும் வெடித்து முடித்ததை பார்த்து, நான் ஒளித்து வைத்த பலூனை எடுத்துக்கொண்டு hero போல் முன்னே செல்லும் போது எங்கிருந்தோ ஒருவன் குடுகுடு என்று ஓடி வந்து என் பலூனை வெடித்து விட்டான். கோவத்தில் குச்சியை அவன் மூஞ்சியில் வீசி விட்டு உர்ர்ர்ர்ர்ர்... என வந்து உட்கார்ந்து கொண்டேன்.

இன்னொரு நாள் எல்லோரும் மற்றவர் கையை பிடித்துக்கொண்டு வட்டமிட்டு நிற்க வேண்டும் என்றார். பின் கை எடுக்காமல் எதிர்புறம் நிற்கவேண்டும் என puzzle போட்டார். சொன்னது தான் தாமதம், உடனே போலீஸ்காரன் போல் தோற்றமளித்து பயந்தாங்கோலி போல் திருட்டு-முழி முழிக்கும் என் மற்றொரு நண்பன்(?) நான் எச்சரித்தும் கேட்காமல் ஓடி போய் ஒரு பெண் கையை பிடித்துக்கொண்டான். அப்புறம் எல்லோரும் மண்டை பிய்த்துக்கொண்டு கையை காலை ஆட்டுவதும், உடம்பை நெளிப்பதும், குட்டிக்கரணம் போடுவதுமாக காமெடி பண்ணிக்கொண்டிருந்தார்கள். நான் திடீரென்று என் தலையில் பல்பு எரிகின்றது என்றேன். எல்லோரும் ஆச்சிரியமாக என்னையே பார்த்தார்கள். அப்புறம் என் idea படி எல்லோரையும் நான் 'Ringa-Ringa Roses' அட வைத்தேன். பின் ஆடி முடித்து சாதிச்ச சந்தோஷத்தில் trainer-ஐ பார்த்தல், "இது செல்லாது செல்லாது" என சிம்பிளாக சொல்லிவிட்டார்.

இன்னும் பற்பல திருவிளையாடல்கள் தொடரும்...